اضطراب آشکار و پنهان بیماران قبل از آنژیوگرافی عروق کرونر

زمینه و هدف: بررسی های تهاجمی از جمله آنژیوگرافی استرس و اضطراب را برای بیماران به همراه دارد. اضطراب بر روی واکنش های فیزیولوژیک مددجو تأثیر گذاشته و مددجو را در اتاق آنژیوگرافی در معرض خطر قرار می دهد. هدف از این تحقیق بررسی اضطراب آشکار و پنهان بیماران  قبل از آنژیوگرافی عروق کرونر بود. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی است که بر روی180 مددجوی بستری، جهت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان فاطمه الزهرا (س) ساری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل دو فرم؛ اطلاعات دموگرافیک و برخی متغیرها، پرسش نامه استاندارد اسپیلبرگر بود. داده ها با نرم افزار spss و آزمون های آماری 2χ و t تست ، آزمون f و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که (22/55%) واحدهای مورد پژوهش دارای اضطراب آشکار و (18/54%) اضطراب پنهان دارند. سطح اضطراب آشکار و پنهان بیماران در حد متوسط بود. نتایج نشان داد که در گروه سنی (90-60) سال و افراد بی سواد و بیمارانی که سیگاری هستند، افراد چاق، بیمارانی که سطح اضطراب پنهان زیاد داشتند و طول مدت انتظار بیشتر از 7 روز بود، بیمارانی که عادت ورزش نداشتند و سابقه خانوادگی بیماری قلبی داشتند، اولین تجربه آنژیوگرافی و افرادی که در خانواده آنها سابقه آنژیوگرافی وجود نداشت و افرادی که آگاهی از آنژیوگرافی نداشتند دارای اضطراب آشکار بالا بوده و از نظر آماری ارتباط معنی دار بین اضطراب آشکار و متغیرهای نامبرده وجود داشت (05/0 >p). نتیجه گیری: بالا بودن اضطراب در این بیماران لزوم توجه بیشتر کادر پرستاری و پزشکی به کاهش اضطراب و استفاده از مداخلات مناسب به منظور کاهش این مشکلات را نمایان می سازد و این زمانی امکان پذیر است که عوامل ایجاد کننده اضطراب مشخص شود.